Blog

Gisteren op de fiets gebeurde het Het was er ineens Plop! Ik wist het, ik voelde het Zo’n vuurtje vanuit mijn binnenste Een golf van fijne energie Ineens zag ik alles helderder Een spontane glimlach verscheen Het was liefde op het eerste gezicht Ieder jaar opnieuw komt er op een gegeven moment een idee ingevlogen. Vaak ingegeven door mensen of dingen die voorbij komen in mijn leven. Soms is het idee heel vroeg in het seizoen en soms komt het wat later, maar ik kan erop vertrouwen dat het altijd komt. Dan denk ik niet, maar voel ik ‘ureka!’ dit is het. Het brengt ook altijd een aantal dingen samen, waar ik al mee bezig was. Ik voel dan gewoon dat er een vuurtje gaat branden binnenin mij, er gaan dingen stromen en het is alsof er een bron aangeboord wordt. Dit is voor mij mijn creativiteit. Dit kun je echt niet timen, niet pushen, niet wensen. Het is vertrouwen en dan komt het ineens . Dat idee is het thema van mijn volgende musical. Het is het begin van het seizoen, tijd om te gaan schrijven. Hoe onzeker alles momenteel ook is, ik schrijf een musical, voor in een theater. Ik heb vertrouwen en hoop, ik geloof erin dat ook deze musical hoe dan ook zijn weg weer zal vinden en stop er alle liefde in om er iets moois van te maken. Mijn idee gaat nu groeien en leeft een tijdlang een eenzaam bestaan binnenin mij en op mijn laptop. Pas na de kerstvakantie krijgen de leerlingen te horen wat er zich dit jaar afgespeeld heeft in mijn creatieve brein vanaf de zomervakantie. Pas dan krijgen ze te horen wat ik dit jaar weer voor ze in petto heb. Als we er dan samen aan gaan werken kan het verder groeien en krijgt het langzaam zijn glans door de invulling en energie van mijn leerlingen. Hopelijk komt er dit jaar weer een ultiem groeimoment voor alle leerlingen in het theater, want oh wat missen wij het theater! We groeien evengoed, maar met de magie van het theater gaat dat toch minstens twee keer zo hard!